Rdz
Wj
Kpł
Lb
Pwt
Joz
Sdz
Rt
1Sm
2Sm
1Krl
2Krl
1Krn
2Krn
Ezd
Ne
Est
Hi
Ps
Prz
Kaz
Pnp
Iz
Jr
Lm
Ez
Dn
Oz
Jl
Am
Ab
Jon
Mi
Na
Ha
So
Ag
Za
Ml
Mt
Mk
Łk
J
Dz
Rz
1Kor
2Kor
Ga
Ef
Flp
Kol
1Tes
2Tes
1Tm
2Tm
Tt
Flm
Hbr
Jk
1P
2P
1J
2J
3J
Jud
Obj
« rozdział 19
rozdziały
rozdział 21 »
Ks. Przysłów, rozdział 20
1 Wino jest szydercą, mocny trunek – wrzaskliwy, a każdy, kto zostaje zwiedziony przez nie, jest niemądry.
2 Strach, który budzi król, jest jak ryk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko swojej duszy.
3 Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale każdy głupiec się w niego wdaje.
4 Leniwy nie orze z powodu zimna; dlatego będzie żebrać we żniwa, ale nic nie otrzyma.
5 Rada w sercu człowieka jest jak głęboka woda, lecz człowiek roztropny zaczerpnie jej.
6 Większość ludzi przechwala się swoją dobrocią, ale wiernego człowieka któż znajdzie?
7 Sprawiedliwy postępuje uczciwie, błogosławione są po nim jego dzieci.
8 Król siedzący na swoim sędziowskim tronie rozprasza swoimi oczami wszelkie zło.
9 Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty od swego grzechu?
10 Dwojakie odważniki i dwojaka miara – obydwa budzą odrazę w PANU.
11 Nawet dziecko poznaje się po uczynkach, czy jego czyn jest czysty i prawy.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, oba uczynił PAN.
13 Nie kochaj spania, byś nie zubożał; otwórz oczy, a nasycisz się chlebem.
14 To liche, to liche, mówi kupujący, ale chwali się, gdy odchodzi.
15 Istnieje złoto i obfitość pereł, ale wargi rozumne są kosztownym klejnotem.
16 Zabierz szatę tego, który ręczył za obcego, a od tego, który ręczył za cudzą kobietę, zabierz zastaw.
17 Chleb oszustwa smakuje człowiekowi, ale potem jego usta będą napełnione piaskiem.
18 Zamysły są utwierdzone dzięki radzie, a wojnę prowadź z rozwagą.
19 Plotkarz zdradza tajemnice; dlatego nie zadawaj się z tym, który pochlebia wargami.
20 Kto złorzeczy swemu ojcu albo matce, tego pochodnia zgaśnie w gęstych ciemnościach.
21 Dziedzictwo prędko nabyte na początku nie będzie błogosławione na końcu.
22 Nie mów: Odpłacę złem. Czekaj na PANA, a wybawi cię.
23 Dwojakie odważniki budzą odrazę w PANU, a fałszywa waga nie jest dobra.
24 Od PANA pochodzą drogi człowieka; jakże może człowiek zrozumieć własną drogę?
25 Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów.
26 Mądry król rozprasza niegodziwych i wywiera na nich zemstę.
27 Duch człowieka jest pochodnią PANA, która bada wszystkie skrytości wnętrza.
28 Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a jego tron oparty jest na miłosierdziu.
29 Chlubą młodzieńców jest ich siła, a ozdobą starców – sędziwość.
30 Siność ran oczyszcza zło, a razy – głębię wnętrza.
Skopiowano