« rozdział 19 rozdziały rozdział 21 »

Ks. Przysłów, rozdział 20

1 Wino jest szydercą, mocny trunek – wrzaskliwy, a każdy, kto zostaje zwiedziony przez nie, jest niemądry.
2 Strach, który budzi król, jest jak ryk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko swojej duszy.
3 Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale każdy głupiec się w niego wdaje.
4 Leniwy nie orze z powodu zimna; dlatego będzie żebrać we żniwa, ale nic nie otrzyma.
5 Rada w sercu człowieka jest jak głęboka woda, lecz człowiek roztropny zaczerpnie jej.
6 Większość ludzi przechwala się swoją dobrocią, ale wiernego człowieka któż znajdzie?
7 Sprawiedliwy postępuje uczciwie, błogosławione są po nim jego dzieci.
8 Król siedzący na swoim sędziowskim tronie rozprasza swoimi oczami wszelkie zło.
9 Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty od swego grzechu?
10 Dwojakie odważniki i dwojaka miara – obydwa budzą odrazę w PANU.
11 Nawet dziecko poznaje się po uczynkach, czy jego czyn jest czysty i prawy.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, oba uczynił PAN.
13 Nie kochaj spania, byś nie zubożał; otwórz oczy, a nasycisz się chlebem.
14 To liche, to liche, mówi kupujący, ale chwali się, gdy odchodzi.
15 Istnieje złoto i obfitość pereł, ale wargi rozumne są kosztownym klejnotem.
16 Zabierz szatę tego, który ręczył za obcego, a od tego, który ręczył za cudzą kobietę, zabierz zastaw.
17 Chleb oszustwa smakuje człowiekowi, ale potem jego usta będą napełnione piaskiem.
18 Zamysły są utwierdzone dzięki radzie, a wojnę prowadź z rozwagą.
19 Plotkarz zdradza tajemnice; dlatego nie zadawaj się z tym, który pochlebia wargami.
20 Kto złorzeczy swemu ojcu albo matce, tego pochodnia zgaśnie w gęstych ciemnościach.
21 Dziedzictwo prędko nabyte na początku nie będzie błogosławione na końcu.
22 Nie mów: Odpłacę złem. Czekaj na PANA, a wybawi cię.
23 Dwojakie odważniki budzą odrazę w PANU, a fałszywa waga nie jest dobra.
24 Od PANA pochodzą drogi człowieka; jakże może człowiek zrozumieć własną drogę?
25 Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów.
26 Mądry król rozprasza niegodziwych i wywiera na nich zemstę.
27 Duch człowieka jest pochodnią PANA, która bada wszystkie skrytości wnętrza.
28 Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a jego tron oparty jest na miłosierdziu.
29 Chlubą młodzieńców jest ich siła, a ozdobą starców – sędziwość.
30 Siność ran oczyszcza zło, a razy – głębię wnętrza.
Skopiowano