Rdz
Wj
Kpł
Lb
Pwt
Joz
Sdz
Rt
1Sm
2Sm
1Krl
2Krl
1Krn
2Krn
Ezd
Ne
Est
Hi
Ps
Prz
Kaz
Pnp
Iz
Jr
Lm
Ez
Dn
Oz
Jl
Am
Ab
Jon
Mi
Na
Ha
So
Ag
Za
Ml
Mt
Mk
Łk
J
Dz
Rz
1Kor
2Kor
Ga
Ef
Flp
Kol
1Tes
2Tes
1Tm
2Tm
Tt
Flm
Hbr
Jk
1P
2P
1J
2J
3J
Jud
Obj
« rozdział 18
rozdziały
rozdział 20 »
Ks. Przysłów, rozdział 19
1 Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.
2 Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.
3 Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.
4 Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.
5 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, nie ujdzie.
6 Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.
7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego jego przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.
8 Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a kto strzeże roztropności, znajdzie dobro.
9 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.
10 Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.
11 Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą jest darować wykroczenie.
12 Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.
13 Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.
14 Dom i bogactwo są dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.
15 Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.
16 Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, ale kto gardzi swymi drogami, zginie.
17 Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.
18 Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.
19 Człowiek wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli go uwolnisz, znowu będziesz musiał to zrobić.
20 Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.
21 Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.
22 Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.
23 Bojaźń PANA prowadzi do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.
24 Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.
25 Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.
26 Kto trwoni dobra ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.
27 Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.
28 Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.
29 Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.
Skopiowano