« rozdział 14 rozdziały rozdział 16 »

Ks. Przysłów, rozdział 15

1 Łagodna odpowiedź uśmierza zapalczywość, a przykre słowa wzniecają gniew.
2 Język mądrych zdobi wiedzę, ale usta głupich tryskają głupotą.
3 Oczy PANA są na każdym miejscu, upatrują złych i dobrych.
4 Zdrowy język jest drzewem życia, a jego przewrotność jest zniszczeniem dla ducha.
5 Głupi gardzi pouczeniem swego ojca, a kto przyjmuje upomnienia, jest roztropny.
6 W domu sprawiedliwego jest wielki dostatek, a w dochodach niegodziwego jest zamieszanie.
7 Wargi mądrych szerzą wiedzę, a serce głupich nie.
8 Ofiara niegodziwych budzi odrazę w PANU, a modlitwa prawych mu się podoba.
9 Droga niegodziwego wzbudza odrazę w PANU, a miłuje on tego, kto podąża za sprawiedliwością.
10 Sroga kara należy się temu, kto zbacza z drogi, a kto nienawidzi upomnień, umrze.
11 Piekło i zatracenie są przed PANEM; o ileż bardziej serca synów ludzkich.
12 Szyderca nie miłuje tego, który go strofuje, ani nie pójdzie do mądrych.
13 Radosne serce rozwesela twarz, ale gdy smutek w sercu, duch jest przygnębiony.
14 Serce rozumne szuka wiedzy, a usta głupich karmią się głupotą.
15 Wszystkie dni strapionego są złe, ale kto jest wesołego serca, ma nieustanną ucztę.
16 Lepiej mieć mało z bojaźnią PANA niż wielki skarb z kłopotem.
17 Lepsza jest potrawa z jarzyn, gdzie miłość, niż tuczny wół, gdzie panuje nienawiść.
18 Człowiek gniewny wszczyna kłótnie, a nieskory do gniewu łagodzi spory.
19 Droga leniwego jest jak płot cierniowy, a ścieżka prawych jest wyrównana.
20 Mądry syn jest radością ojca, a człowiek głupi gardzi własną matką.
21 Głupota jest radością dla nierozumnego, a człowiek roztropny postępuje uczciwie.
22 Gdzie nie ma rady, nie udają się zamysły; powiodą się zaś przy mnóstwie doradców.
23 Człowiek cieszy się z odpowiedzi swoich ust, a słowo powiedziane we właściwym czasie jakże jest dobre!
24 Droga życia dla mądrego jest w górze, aby uniknął głębokiego piekła.
25 PAN zniszczy dom pysznych, a utwierdzi granicę wdowy.
26 Myśli złego budzą odrazę w PANU, a słowa czystych są przyjemne.
27 Kto jest chciwy zysku, ściąga kłopoty na własny dom, a kto nienawidzi darów, będzie żył.
28 Serce sprawiedliwego rozmyśla nad odpowiedzią, a usta niegodziwych tryskają złymi rzeczami.
29 PAN jest daleko od niegodziwych, ale wysłuchuje modlitwy sprawiedliwych.
30 Światło oczu rozwesela serce, a dobra wieść tuczy kości.
31 Ucho, które słucha upomnienia życia, będzie mieszkać pośród mądrych.
32 Kto odrzuca karność, gardzi własną duszą, a kto przyjmuje upomnienie, nabiera rozumu.
33 Bojaźń PANA jest pouczeniem w mądrości, a pokora poprzedza chwałę.
Skopiowano